💧 Film O Życzliwości Dla Dzieci

Watch TV shows and movies for kids and family on Apple TV+. Stream titles including Fraggle Rock, Luck, A Charlie Brown Christmas, and more. Jak możesz uczyć dzieci okazywania życzliwości innym (i dlaczego powinieneś) „Możesz uwierzyć, w co ma na sobie?” „Nie sądzisz, że jest gruby?” „Dlaczego ktoś miałby chcieć się z nią przyjaźnić?” “Jest brzydki.” Takie komentarze – lub gorzej – nie są rzadkością wśród dzieci, a nawet wśród dorosłych. Żyjemy w czasach, w których zdjęcia i posty […] Zapraszam na nowy film edukacyjny dla dzieci: Ola i 1 LISTOPADA 🙏 🕯️ ⚰️. W tym odcinku Ola opowiada o dniu 1 listopada. W prosty sposób wyjaśnia tak trudne Bajka: Rodzina 👪 Film edukacyjny dla dzieci 👪 Kazio pokazuje drzewo genealogiczne dla dzieci i mówi o Dniu rodziny. Międzynarodowy Dzień Rodzin to święto, #15 Pokój Życzliwości dla dzieci z oddziału pediatrycznego w szpitalu w Bolesławcu 🙂. Wszystko dzięki wspaniałym darczyńcom . Sponsorzy Pokoju Życzliwości: Pałac Brunów Dr. Schumacher Sp z oo Energia Polska . Partnerzy Pokoju Życzliwości: Katarzyna Wilgan ARCHITEKTURA WNĘTRZ Zaczytani.org TOP 30 książek dla dzieci w wieku 2-4 lata. Przygotowałam (subiektywne oczywiście) zestawienie, w którym królują krótkie historie i duże obrazki. Dlaczego? O tym dwa słowa poniżej. Bardzo lubię krótkie bajki w książkach dla dzieci, takie propozycje dla 2-4 laktów, bo głównie do nich są kierowane takie często duże wydania z 2. Słoik szczęścia jako metoda wychowawcza. Słoik szczęścia może być doskonałą strategią wychowawczą. Odpowiednio wprowadzony do życia rodziny może bowiem nauczyć dzieci wielu ważnych rzeczy. Dodatkowo wpłynie pozytywnie na ich samoocenę, samoświadomość i pozwoli dostrzec emocjonalny wymiar różnych codziennych sytuacji. Filmy możecie oglądać również w naszym serwisie VOD: https://vod.promyczek.pl/Link do serii "O Świętych dla dzieci": https://vod.promyczek.pl/serie/O%20%C5%9 Dziś 22 listopada 2023r. wolontariusze ze SKW w ramach realizacji programu „ Szkoła z pasją pomagania uczestniczyli w 45-minutowej lekcji on-line -profilaktyczno-edukacyjnej, podczas której zostało ukazane Alma Spei Hospicjum dla Dzieci w Krakowie jako miejsce ŻYCIA. O swoich podopiecznych i roli wolontariatu hospicyjnego opowiadała To empatia. Jest to, z jednej strony, zdolność zrozumienia innych ludzi i umiejętność przyjęcia ich sposobu myślenia, a z drugiej zdolność współodczuwania z innymi ich uczuć i emocji. Warto rozwijać ją od najmłodszych lat, ponieważ jest to jedna z ważniejszych kompetencji społecznych. Podczas lekcji uczniowie będą rozwijać Dzień Życzliwości: Słownik dobrych słów. Data aktualizacji: 2022-11-14. A jakby tak wstać nie lewą, a prawą nogą, i zacząć dzień nie od kawy, ale od uśmiechu i ciepłego słowa? Powiedzianego, napisanego, podanego dalej? A ponieważ świat pędzi w internecie, dlatego i my zachęcamy: podajcie dalej, oznaczcie znajomych, bądźcie Poniżej znajdziesz przygotowane przez Filmweb zestawienie 15 najlepszych filmów o starożytności. 15. "Troja" (2004) Brad Pitt jako Achilles, Orlando Bloom jako Parys, Diane Kruger jako Helena, Eric Bana jako Hektor i Sean Bean jako Odyseusz? Tak gwiazdorska obsada nie marzyła się samemu Homerowi. VUnFTFk. Zachęcamy do obejrzenia filmu o naszej Parafii, powstały dzięki życzliwości Muzeum Saturn w Czeladzi. Uczenie swoich dzieci inteligencji emocjonalnej jest koniecznym i niezbędnym zadaniem, jeśli chcesz by wyrosły na zdrowych i silnych ludzi. Emocje są bardzo istotną kwestią i musimy pracować nad nimi przez całe życie. Bardzo ważne jest, aby pracować nad nimi szczególnie w czasie dzieciństwa. Emocje kształtują bowiem całe nasze dalsze podstawowym celem jest sprawienie, by nasze dzieci czuły przyjemność w okazywaniu i doświadczaniu swoich emocji. W efekcie ukształtujemy fundament empatii, która rozwinie w nich inne wartości. Podobnie jeśli chodzi o tożsamość emocjonalną.“Jako dzieci uczono nas o tym jak rozwija się ciało, jego organy i kości, poszczególne funkcje, obszary. Nigdy jednak nie powiedziano nam z czego zrobiona jest dusza.” –Mario Benedetti–Na poniższym obrazku, stworzonym przez Szkołę Superrodziców, ukazanych jest kilka wskazówek, które pomogą ci zarządzać emocjami w pozytywny sposób. Pomóż mi zrozumieć to co dzieje się wokół mnie oraz jakie emocje odczuwam. Spróbuj zrozumieć co się ze mną dzieje. Tak samo jak dorośli mam swoje powody. Wyrażam swoje emocje tak jak potrafię: krzykami, płaczem, narzekaniem… Naucz mnie innych sposobów! Pomóż mi lepiej panować nad moimi emocjami, tak bym nie przekraczał pewnych granic. Jeśli nie potrafisz znaleźć rozwiązania mojego problemu, pokaż mi inne drogi bez nakłaniania mnie do wybrania konkretnej z nich. Przede wszystkim, okazuj mi mnóstwo miłości i współczucia! Prostym, bezpośrednim sposobem na naukę emocji jest opowiadanie historii. Kreskówki, rysunki i bajki mają za zadanie nawiązać dialog z naszymi dziećmi, który one doskonale że bajka jest innym rodzajem zabawy i interakcji z dzieckiem, możemy wykorzystać ją do przekazania im pewnych wartości i emocji. Dla dorosłych jest to wygodniejsze, gdyż ciężar zadania przenosi się wówczas na fabułę ci krótką kolekcję historyjek, które pomogą ci popracować z twoim dzieckiem nad jego kształtujące emocje: od 0 do 6 lat1. Tęczowa Ryba jest najpiękniejszym zwierzęciem w oceanie. Mimo tego czuje się bardzo samotna i smutna. Dlaczego inne rybki nie chcą się z nią bawić? Ta historia uczy dziecko wartości pokory i tego jak ważne jest dzielenie się z Kiedy Jestem muszą zrozumieć, że gniew nie jest zły sam w sobie, lecz złe jest krzywdzenie innych w jego afekcie. Dlatego dzięki tej przyjemnej opowieści uczymy swoje dzieci jak radzić sobie z Paula i jej Różnokolorowe tej pięknej historii autorstwa Carmen Parets pracujemy nad panowaniem nad emocjami takimi jak radość, smutek, strach, czy gniew. Dodatkowo mamy dostęp do kilku dodatkowych ćwiczeń, które możemy przeprowadzić z naszymi dziećmi. Znajdziesz je na ich Facebooku: 6 do 12 lat4. Buziak Przed opowieścią uczymy swoje dzieci o wartości dobrych emocji, delikatności, dobrych uczynkach i Największy Kwiat na to opowieść autorstwa Jose Sarmago. Pomaga nam ona nauczyć dzieci koncepcji solidarności i piękna. W świecie rządzonym przez samolubność brakuje solidarności i miłości. Ta historia podkreśla podstawowe wartości zachęcając dziecko do zagłębienia się w ten świat. Nadaje sens życiu i pozwala na powrót do Kolorowy im w rozpoznaniu swoich emocji dzięki tej animowanej bajce na podstawie opowieści pt. “Kolorowy Potwór” autorstwa Anny do 18 lat7. Skrzydlate “Skrzydlate Słowa” Sylvaina Vincendeau pomaga nam nauczyć dzieci wartości akceptacji i wyrażania swoich uczuć i Co Jesteśmy w Stanie Zrobić dla Miłości?Ten krótki film zdobył Oskara w 2009 roku. Możemy z niego nauczyć się bezwarunkowej miłości, wartości i innych emocji, które koniecznie powinniśmy sercu Republiki Południowej Afryki, Mbali Nandi i jej córka żyją same i ciężko pracują w polu. Pewnego dnia ich codzienność zakłóca zdarzenie, które na zawsze zmieni ich życie. Oparta o afrykańską przypowieść “Drzewo Umdoni”, historia ta pomaga nam pracować nad poświęceniem, miłością, wysiłkiem i oddaniem – wartościami bez których nie możemy obejść się w swoim wyróżniający autorstwa Suzanne WoolcottOpowieści pochodzą z 18 Lis Dzień Życzliwości i Pozdrowień – garść pomysłów Opublikowano o 14:31h w Sztuka uczenia się 21 listopada przypada Międzynarodowy Dzień Życzliwości i Pozdrowień – niezwykle wartościowe i piękne święto. Piękne, bo zachęca nas do bycia miłym i otwartym na drugiego człowieka, wartościowe, bo jest okazją do poruszenia w czasie lekcji tematu szacunku i życzliwości w stosunku do innych. Oto kilka propozycji działań: Organizujemy na przykład zabawę w cichego życzliwego przyjaciela, która polega na tym, że każdy uczeń losuje imię i nazwisko kolegi z klasy, któremu w określonym przez nauczyciela czasie (np. przez tydzień) stara się dyskretnie umilać dni. Można przygotowywać drobne podarunki, smakołyki lub po prostu być bardziej życzliwym w stosunku do tej osoby. Po upływie określonego terminu uczniowie przedstawiają swoje domysły odnośnie do tego, kto był ich cichym przyjacielem, a następnie wszyscy przyjaciele się ujawniają. Ciekawym pomysłem może być także zorganizowanie klasowego głosowania na np. najżyczliwszego kolegę/ najżyczliwszą koleżankę. Warto pokusić się o szerszą skalę i zagłosować na forum szkoły na np. miss czy mistera życzliwości. Głosowanie można też oczywiście wzbogacić o dodatkową kategorię i wyłonić najżyczliwszego nauczyciela. Warto też podzielić się uśmiechem i życzliwym gestem ze społecznością lokalną – np. poprzez obdarowanie wybranych osób własnoręcznie przygotowanymi kartkami. Dodatkowym pomysłem pobudzającym kreatywność może być też konkurs na najlepsze zdjęcie/ najlepszy film pt. „Życzliwość w kadrze”. Niech regulamin takiego konkursu nie będzie zbyt restrykcyjny, by uczniowie rzeczywiście mogli dać upust swojej wyobraźni. Działaniem integrującym tak klasę, jak całą społeczność szkolną, może być przygotowanie papierowego łańcucha życzliwości, na którego ogniwach uczniowie zapiszą np. odpowiedzi na pytania: co to znaczy być życzliwym?, jakie zachowanie określa się mianem życzliwego?, jak można okazać innym życzliwość? i tym podobne. Łańcuch ten przyda się także za miesiąc, gdy przyozdabiane będą szkolne drzewka świąteczne, wówczas może stać się jednym z elementów dekorujących klasowe choinki. 6. Kolejnym pomysłem, który z pewnością przypadnie do gustu uczniom lubiącym zabawę w wyzwania, jest przygotowanie ogłoszenia z tak zwanymi „zrywkami”. Na szkolnym korytarzu wieszamy kartkę z napisem: „Zerwij, wykonaj, podaj dalej”, na której umieszczamy gotowe do zerwania hasła, np. Spraw dziś swemu rodzicowi jakąś przyjemność. Pomóż osobie starszej. Uśmiechnij się szeroko do trzech spotkanych dzisiaj osób. Powiedz „dzień dobry” komuś, z kim będziesz się dziś mijał na ulicy. Dotrzymaj towarzystwa komuś, kto jest samotny. Powiedz komplement wybranej osobie spotkanej na korytarzu. Wyręcz rodzica w jakimś obowiązku. Podaruj wybranej osobie coś słodkiego. Porozmawiaj z kimś, kto tego potrzebuje. Pomóż koledze lub koleżance. Każdy, kto zerwie karteczkę, wykonuje zadanie i podaje wyzwanie wybranej przez siebie osobie. W ten sposób akcja nabiera szerszego zasięgu, a życzliwe gesty integrują całą społeczność – a przecież o to właśnie chodzi. 7. Warto także np. w czasie godziny wychowawczej porozmawiać z uczniami na temat życzliwości, konieczności okazywania innym szacunku i korzyści, jakie wypływają z otwartej i miłej postawy wobec innych ludzi. Jako dodatkowy materiał dydaktyczny świetnie sprawdzą się tu np. te filmiki: 8. Podsumowaniem akcji może być wspólne stworzenie plakatu, na którym umieszczone zostaną złote myśli propagujące życzliwe zachowanie. Można też pokusić się o nakręcenie klasowego/szkolnego filmu związanego z życzliwą postawą wobec innych. Pomysłów jest naprawdę wiele, okazji do ich wykorzystania także, więc nie pozostaje nic innego, jak tylko działać. Miłej (i pełnej życzliwości) zabawy! Czym jest życzliwość? Życzliwość kojarzy się najczęściej z byciem miłym. To drobne gesty, uprzejmość, serdeczność – okazywane spontanicznie i dobrowolnie. Często jednak życzliwość to coś więcej niż bycie miłym. To wewnętrzna postawa, filozofia życia. Cechuje ludzi, którym zależy na dobrostanie innych. Wyróżniają się oni dobrą wolą i gotowością niesienia pomocy. Z radością dbają o potrzeby innych ludzi. To dla nich zupełnie naturalna postawa, odczuwana na kilku płaszczyznach: mentalnej,werbalnej i niewerbalnej,aktywnościowej. Ta ostatnia jest chyba najłatwiejsza do rozpoznania, uwidacznia się w czynach podejmowanych dla kogoś, także dla własnych dzieci: w podaniu upuszczonej zabawki, powrocie do kina w poszukiwaniu zgubionej przytulanki, przygotowaniu na śniadanie ulubionych naleśników. Również w sferze werbalnej i niewerbalnej mamy mnóstwo okazji, by wyrazić naszą życzliwość lub jej brak. Decyduje o tym nasz ton głosu, dobór słów i gestów. Nie bez znaczenia jest sposób, w jaki mówimy o innych ludziach podczas ich nieobecności, także przy dzieciach. To, co myślimy o innych, o świecie, o sobie samym, o życiu jest odzwierciedlane przez nasz język, nasz sposób bycia. Życzliwe nastawienie wpływa na to, czy widzimy w drugim wroga czy przyjaciela. Czy jesteśmy przekonani, że zrobił coś nam na przekór, na złość czy przez przypadek, bez złej intencji? A może wierzymy, że lepiej zawsze liczyć na siebie samego niż polegać na drugim? Życzliwość pomaga także otwierać nasze serca. Uwaga! Reklama do czytania Życie seksualne rodziców Zacznij świadomie budować swoją relację z partnerem Jak zrozumieć się w rodzinie Jak dostrzec potrzeby innych i być wysłuchanym Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli Skąd ta życzliwość? Jak zwykle – z domu. Nasze rodzinne doświadczenie ma ogromne znaczenie dla praktykowania życzliwości. Jedni z nas mieli więcej szczęścia i od niemowlęctwa nasiąkali ciepłą i serdeczną atmosferą. Ci życzliwość mają we krwi i – jak pokazuje doświadczenie – ich dzieci także. Inni mogli tej życzliwości zaznać mniej, może jej miejsce częściej zajmowała sprawiedliwość – po równo dzielimy obowiązki, jak ty zrobisz coś dla mnie, to ja dla ciebie, dzisiaj twoja kolej itd. Dla tych osób życzliwość będzie pewną lekcją do nadrobienia. I choć początki mogą się wydawać trudne, z czasem okaże się, że dawne schematy ustąpiły miejsca nowym nawykom. Dobrą okazją do zmiany jest pojawienie się na świecie potomstwa – wspólnie odkrywamy wówczas ścieżki życzliwości. W ten sposób wyrażamy troskę o innych, ale także i o samych siebie. Brak życzliwości wobec siebie Zdarza się, że nasze doświadczenie z dzieciństwa może wiązać się z jeszcze innego rodzaju trudnością w praktykowaniu życzliwości. Bo być może widzieliśmy życzliwość okazywaną innym, ale nikt nam nie pokazał, że równie ważne jak troska o innych jest dbanie o siebie. Ta ostatnia postawa nie jest zbyt często spotykana we współczesnym świecie, bo z pokolenia na pokolenie słyszymy ten sam przekaz, że owszem życzliwość jest mile widziana, ale w relacjach z innymi, że o innych powinniśmy się troszczyć, ale o siebie – niekoniecznie. Przekonanie takie ma swoje źródło w obawie przed posądzeniem nas o egoizm. Kiedy słyszymy: „Zadbaj o siebie, bądź dla siebie dobry, życzliwy”– zapala się nam czerwona lampka z informacją: „Uważaj, bo to egoizm, a egoizm to samo zło”. Takie myślenie nie zachęca do praktykowanie życzliwości wobec samego siebie. Co to oznacza w praktyce? Jesteśmy bardziej skłonni do samokrytyki, surowo oceniamy się za wszelkie potknięcia, mamy do siebie sporo pretensji o wybory, które okazały się nie do końca trafne. Obwiniamy się za brak działań i opieszałość albo przeciwnie – za nieprzemyślane i pochopnie podjęte decyzje. Co wieczór obiecujemy sobie lepsze wykorzystanie czasu w kolejnym dniu, realizację powziętych planów, życie życiem innym niż dotychczasowym. Nie jesteśmy wystarczająco dobrzy i mamy jeszcze być dla siebie życzliwi? Wierzymy, że tylko wytykanie sobie błędów zmotywuje nas do zmiany i ten sam model stosujemy wobec naszych dzieci. Jakie są skutki? coraz mniejsza energia do podejmowania wysiłku, niska samoocena, brak wiary w możliwość zmiany, wypieranie i ukrywanie trudnych emocji (złość, rozczarowanie, smutek), nieakceptowanych społecznie, pesymizm, obniżony nastrój,niepokój. Stare powiedzenie o tym, że z pustego i Salomon nie naleje nie przywraca nam właściwej perspektywy – skoro nie jestem życzliwy wobec siebie, trudniej mi o życzliwość wobec innych. Permanentne niezadowolenie rodzi frustrację i zgorzknienie. Takie nastawienie nie uwalnia pokładów życzliwości wobec świata i ludzi. Co więcej – nasze dzieci powielają ten wzorzec i same także nie potrafią siebie traktować z delikatnością. One również bywają mniej życzliwe wobec innych, bo przecież to nie nasze słowa, ale czyny są najlepszym nauczycielem, zgodnie ze słowami Konfucjusza: „Powiedz mi, a zapomnę, pokaż mi, a zapamiętam, pozwól mi zrobić, a zrozumiem”. W stronę życzliwości Czym zastąpić surowe traktowanie siebie, a czasem także bliskich? Co warto praktykować, by życzliwość była częstym gościem w naszym domu, a nawet jednym z domowników? Według badań amerykańskich uczonych, na życzliwość składają się: 1. Empatia W Porozumieniu bez Przemocy mówi się wiele o empatii, także wobec samego siebie. Jeśli potrafimy zrozumieć siebie, z autentycznym zaciekawieniem poszukiwać potrzeb ukrytych za działaniem, które wybieramy, jeżeli z łagodnością umiemy podejść do wybranych strategii, mimo że z perspektywy czasu wolelibyśmy wybrać coś innego, wzrasta szansa na to, że z większą życzliwością popatrzymy na drugiego człowieka – też poszukującego, potykającego się, czasem zdezorientowanego. A szczególnie na tego małego, który przede wszystkim potrzebuje życzliwego wsparcia i towarzyszenia mu na drodze do dojrzałości. 2. Współczucie wobec samego siebie (self-compassion) Jeśli przestaniemy współczucie dla siebie utożsamiać z pobłażaniem sobie czy usprawiedliwianiem się, zaczniemy dostrzegać, że w wielu sytuacjach dawaliśmy tyle, na ile pozwalały nam trzy czynniki: środowisko (w którym się znajdowaliśmy – wspierające nas lub nie), środki (którymi dysponowaliśmy, czyli zasób cierpliwości, wyrozumiałości, spokoju itp.) i świadomość (tego, co się dzieje z nami i z innymi). Zauważymy, że stawianie sobie poprzeczki jeszcze wyżej bywa wręcz nieludzkie. Dostrzeżemy dzięki temu, że nasze dzieci, nasz partner czy przyjaciel nie uchylają się od odpowiedzialności, nie są nieobowiązkowi czy nierzetelni. Łatwiej wówczas przestać wymagać od nich więcej i więcej, bo same wymagania nie przekładają się na efekty. Emma Seppälä w swojej książce „Droga do szczęścia” pisze, że „postawa samowspółczucia pozwala nam utrzymać spokój umysłu i tym samym zachować naszą energię”. Autorka dodaje, że „pozostając spokojnymi i pełnymi rozumienia w obliczu odrzucenia, porażki lub krytyki, rozwijamy opanowanie, siłę i stabilność emocjonalną, które z kolei prowadzą do wyższej jakości życia, zwiększają produktywność i naszą skuteczność”. Samowspółczucie rodzi wewnętrzny spokój, a przywrócona równowaga owocuje w wielu sferach naszego życia. 3. Zdolność do troskliwego dbania o siebie Szczególnie w tych momentach, kiedy przeżywamy ból czy porażkę, warto być opiekuńczym wobec siebie. Pomyśleć o regeneracji sił, zrobić coś, co sprawia nam przyjemność, zrezygnować z części obowiązków i poprosić kogoś o pomoc albo pobyć sam na sam w ciszy. Emma Seppälä podkreśla, że troska o siebie nie oznacza, że przestajemy pracować i rezygnujemy z osiągnięcia sukcesu. Troska ta staje się fundamentem kształtowania wewnętrznej siły. Uczymy się postrzegać porażki jako okazję do rozwoju, nie zaś jako bolesne oznaki naszej życiowej nieudolności. Troszcząc się o swoje zasoby, o swój emocjonalny dobrostan, szukając równowagi między dawaniem i braniem, będziemy w stanie z prawdziwą troską i czułością, a nie tylko z poczucia obowiązku zajmować się naszymi bliskimi, także wtedy, gdy oni będą przeżywać trudne momenty. 4. Uważność (mindfulness) To widzenie rzeczy takimi, jakimi są – bez wyolbrzymiania ich czy ignorowania. Pomaga dostrzec różne myśli i emocje, także te trudne, bez konieczności panicznego ich wyciszania lub nadmiernego identyfikowania się z nimi. Dzięki niej potrafimy pozwolić sobie na doświadczanie różnych emocji, akceptowanie ich i przyjmowanie ze świadomością przemijalności. Ta umiejętność pomaga przyjmować z równowagą także różne stany uczuciowe naszych dzieci. Jako rodzice modelujemy ich reakcje i oddziałujemy na kształtowanie się ich dojrzałej sfery emocjonalnej. 5. Wdzięczność Być wdzięcznym za to, co mam, czego doświadczam, z czym się zmagam… Umieć docenić i wyrazić wdzięczność wobec siebie i innych – to nie lada wyzwanie. Liv Larsson nazywa wdzięczność „najtańszym biletem do szczęścia” – docenianie tego, gdzie jestem, kim jestem, co mam czy czego nie mam pomaga cieszyć się życiem. Praktykowanie wdzięczności przynosi zarówno natychmiastowe, jak i długofalowe owoce – wzrasta nasze poczucie dobrostanu i satysfakcja z życia, takiego, jakim jest. Nauczmy się dziękować sobie i naszym bliskim – za codzienne zwykłe cuda: przygotowane śniadanie, posegregowane ubrania do prania, popołudnie z książką. Wdzięczność niemal automatycznie nastraja nas życzliwością. Jednocześnie praktykę wdzięczności niejako w spadku otrzymują nasze dzieci. To cenny dar szczególnie teraz – w czasach triumfującego konsumpcjonizmu. Uwaga! Reklama do czytania Uwaga! Złość Jak zapanować nad reakcją na złość? Życie seksualne rodziców Zacznij świadomie budować swoją relację z partnerem Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli Od czego zacząć praktykowanie życzliwości? Od dobrych życzeń dla siebie samego. Gdy czujemy niepokój, życzmy sobie spokoju, w chorobie – zdrowia, w bólu – sił, w rozpaczy – nadziei. Przed wyjściem z domu życzmy naszym dzieciom dobrego dnia, dobrej zabawy przed spotkaniem z przyjaciółmi, dobrego wspólnego czasu. Dobre myśli, dobre słowa wpływają na budowanie życzliwej atmosfery i nasze postrzeganie świata. Zasiewajmy je w sobie i w naszych dzieciach. Pielęgnujmy dobre intencje i tylko takie starajmy się przypisywać innym ludziom. Taką postawę wzmacniajmy też w naszych dzieci, bo przecież ani nam, ani im podejrzewanie ludzi o złe zamiary nie przyniesie nic dobrego we wzajemnych relacjach i nastawieniu do świata. Wewnętrzny dialog Brené Brown w swojej książce „Rosnąc w siłę” pisze o wewnętrznych opowieściach, które snujemy na podstawie własnych przeżyć i doświadczeń i w oparciu o które kształtujemy obraz samego siebie i innych: „Wchodzenie we własne bolesne historie przypomina poruszanie się po mrocznej jaskini. Może się wydawać niebezpieczne i budzić złe przeczucia, a w ostatecznej konfrontacji stajemy twarzą w twarz z samym sobą. Najtrudniejszą częścią historii jest to, co sami do niej wnosimy: nasze wyobrażenia o tym, kim jesteśmy i jak nas postrzegają inni. Zgadza się, być może straciliśmy pracę albo zawaliliśmy projekt, ale o bolesności historii decyduje to, co sami myślimy o własnej wartości” – pisze Brown. Dlatego badaczka zachęca do tego, byśmy nasze wewnętrzne rozmowy ze sobą prowadzili tak jak z przyjacielem, człowiekiem nam bliskim, kochanym, któremu dobrze życzymy, którego chcemy wspierać i o którego chcemy dbać. Co nam daje prowadzenie dialogu w taki serdeczny sposób? Korzyści jest kilka: Zauważamy niewspierające, karzące myśli i mamy szansę sukcesywnie je eliminować („Jaką myśl, w którą uwierzyłam, spowodowała, że tak źle się czuję?”).Podejmujemy świadomą decyzję, jakim myślom chcemy wierzyć („Które myśli mnie wspierają?”).Trudne doświadczenia postrzegamy jako część życia („Cierpienie jest częścią ludzkiego doświadczenia, nie jestem sam/sama. Co mogę teraz zrobić dla siebie? Czego potrzebuję?”).Przestając rozpamiętywać błędy przeszłości, obniżamy poziom napięcia i stresu („Obniżam poziom kortyzolu w mózgu, życzliwość wobec siebie może wyzwalać oksytocynę, hormon związany z dobrym samopoczuciem”).Podejmujemy decyzję o zmianie życia, która jest wyrazem troski o siebie. Takiej wewnętrznej refleksji możemy uczyć nasze dzieci. Wzmacniamy w ten sposób ich samoakceptację, poczucie wartości, wspieramy ich sympatię do siebie samych. To niezwykle istotne, by miały pozytywny obraz swojej osoby. Łatwiej wtedy o wewnętrzny spokój, radość, umiejętność wybaczania sobie – składowe dobrego życia. Życzliwość w drodze do szczęścia Jak potwierdzają badania, działanie na rzecz dobrostanu innych ludzi, dostrzeganie przejawów życzliwości w ich zachowaniu ma pozytywny wpływ na poziom naszego zdrowia psychicznego. Dzięki życzliwości zmniejszają się objawy depresyjne, wzrasta subiektywne odczuwanie szczęścia i satysfakcji z życia. Ma ona wpływa na kształtowanie się pozytywnych relacji z samym sobą i z innymi. To niezwykle ważne, by wspierać taką postawę u dzieci. Być może sami w ten sposób będziemy uczyli się okazywania codziennej życzliwości. Życzliwość działa jak kojący balsam: łagodzi reakcje, wycisza emocje,koi smutek,przyjmuje złość,daje wytchnienie od słów pełnych krytyki, czyni łagodniejszym… Wszyscy razem – rodzice i dzieci – przyczyniamy się do budowania przyjaznej i bezpiecznej atmosfery. Dzieci rosną w przekonaniu, że w domu zawsze zostaną przyjęte z życzliwością, serdecznością i ciepłem. Gdy wraca się ze „świata” (przedszkola, szkoły, pracy), dobrze mieć taki bezpieczny ląd, gdzie można być wysłuchanym, przyjętym z tym, z czym się wraca: smutkiem, radością, frustracją złością, żalem, zmęczeniem. Życzliwość jest jednym z języków miłości Jedni mają naturalny dar do nauki i niewiele wysiłku wkładają w opanowanie najpotrzebniejszych zwrotów i gestów, innym potrzeba więcej ćwiczeń i powtórzeń. Jednak i jedni, i drudzy dość szybko doświadczają dobroczynnego wpływu życzliwości – zarówno na ich własne życie, jak i życie ich dzieci. Czym skorupka za młodu nasiąknie… Niejednokrotnie obserwujemy zjawisko przejmowanie emocji od innych ludzi – niejako zarażamy się ich uczuciami – współodczuwamy, gdy cierpią lub się boją, przeżywamy razem z nimi wzruszenie lub radość albo wciągamy się w ich irytację czy złość. Dobrze widać to także u dzieci – mimo że czasem staramy się ukryć przed nimi pewne emocje, jak przy rozstaniu pierwszego dnia w przedszkolu, one i tak potrafią je wykryć, niczym mentalny odbiornik wi-fi. Rodzice mają ogromną szansę na wspieranie u swoich dzieci postawy życzliwości poprzez codzienne jej praktykowanie. Dzieci, które obserwują życzliwe zachowania rodziców wobec siebie nawzajem i wobec nich samych, mają większą tendencję do podejmowania podobnych zachowań. Doświadczając od najmłodszych lat empatii, dobrej woli ze strony bliskich, wzajemnej troski i szacunku, dzieci chłoną życzliwą atmosferę, która staje się dla nich naturalnym stanem. W świecie ludzi życzliwych żyje się znacznie lepiej. Osoby uważne na swoje uczucia i potrzeby, serdeczne, uśmiechnięte i wdzięczne budują autentyczne i bliskie relacje. Praktykując życzliwość, modelują postawę swoich dzieci i przyczyniają się do budowania przez nie lepszego świata. „Wrażliwe słowo, czuły dotyk wystarczą”, czasem wystarczy nawet spojrzenie, uśmiech czy nieoceniające milczenie. Scenariusz zajęć Temat: Życzliwość Grupa wiekowa: edukacja wczesnoszkolna, klasy I-III Czas trwania: 45-60 min. Podstawa Programowa: “Cele kształcenia-wymagania ogólne edukacji wczesnoszkolnej (…) III. W zakresie emocjonalnego obszaru rozwoju uczeń osiąga: (…) 2. umiejętność rozpoznawania, rozumienia i nazywania emocji (…); potrzebę tworzenia relacji; 3. umiejętność przedstawiania swoich emocji i uczuć przy pomocy prostej wypowiedzi ustnej i pisemnej, różnorodnych artystycznych form wyrazu IV. W zakresie społecznego obszaru rozwoju (…): 2. umiejętność nazywania poznanych wartości, oceny postępowania innych ludzi, odwoływania się w ocenie do przyjętych zasad i wartości Treści nauczania-wymagania szczegółowe (…) III. Edukacja społeczna (…) Osiągnięcia w zakresie rozumienia środowiska społecznego. Uczeń (…)4) ocenia swoje postępowanie i innych osób odnosząc się do poznanych wartości (…)”Zgodne z nową podstawą programową z 2017 roku Cel główny: •uczniowie wiedzą co oznacza być człowiekiem życzliwym Cele szczegółowe: •uczeń zna definicję życzliwości •uczeń okazuje życzliwość innym członkom grupy •uczeń rozpoznaje i nazywa emocje i uczucia •uczeń umie przedstawić swoje emocje i uczucia w formie ustnej i pisemnej •uczeń ocenia postępowanie swoje i innych osób w oparciu o przyjęte normy •uczeń przestrzega zasad panujących w sali lekcyjnej, zgodnie współpracuje z kolegami i koleżankami Metody pracy: Metody słowne-rozmowa, objaśnienie; metoda oglądowa-pokaz filmu; metody aktywizujące-dyskusja, wchodzenie w rolę, analiza problemu, praca w grupach, wizualizacja. Formy pracy: grupowe i indywidualne Pomoce dydaktyczne: sprzęt multimedialny do odtworzenia filmu, duży arkusz papieru (tzw. bristol lub szary papier pakowy), flamastry, samoprzylepne karteczki, szablon gry ‘piekło-niebo’ dla każdego ucznia, nożyczki dla każdego ucznia. Wiedza dla nauczyciela: Światowy Dzień Życzliwości–21listopada, na całym świecie, obchodzony jest World Hello Day. W Polsce Dzień Życzliwości uchwalono w 1973 roku rok, kiedy to dwóch braci –wtedy studentów -Brian i Michael McCormack, postanowiło zareagować na wieść o wojnie pomiędzy Egiptem a Izraelem. Chcieli pokazać światu, iż walka, przemoc i nienawiść szkodzą, nie budują i nie prowadzą do rozwiązywania problemów. Sieją śmierć i zło, a nienawiść zatacza wtedy coraz większe kręgi. Studenci postanowili propagować życzliwość, aby przekonać rządzących do pokojowych rozmów, wierząc, że każdy konflikt można rozwiązać poprzez uczciwą, spokojną rozmowę i gest wyciągniętej życzliwie dłoni. /info z broszury Fundacji Narodowego Dnia Życia o dniu życzliwości/ Życzliwość –cecha kogoś, kto lubi innych ludzi, chce ich dobra i gotów jest działać w tym celu, aby działo im się dobrze ; cecha czegoś, co świadczy o czyimś przyjaznym nastawieniu i pragnieniu czyjegoś dobra(źródło: Pantomima–Rodzaj ekspresji teatralnej przekazującej treść gestami, mimiką i pozami ciała. Termin pantomima używany jest na określenie 1. pełnospektaklowej formy scenicznej; 2. solowego popisu mima; 3. elementu przedstawienia dramatycznego, baletowego, operowego etc. (źródło: Przed zajęciami: •Dzień/kilka godzin przed planowanymi zajęciami poproś uczniów by jak najczęściej mówili spotkanym w szkole lub na ulicy osobom Dzień dobry, życzyli im miłego dnia, zapytali co dobrego u nich słychać oraz by się do nich uśmiechali. Poproś by zanotowali reakcje kolegów, rodziny i przechodniów. •Zajęcia będą odbywały się na dywanie. W trakcie ich trwania będzie odtworzony krótki film„Światowy Dzień Życzliwości”, który powinien być gotowy do ponownego obejrzenia w każdym momencie lekcji. •Materiał przygotowany na zajęcia może okazać się zbyt obszerny, dlatego znając swoich uczniów możesz rozplanować jego realizację na dwie godziny lekcyjne. Przebieg zajęć: Zaproś uczniów by zajęli miejsca w kręgu (siedząc na dywanie lub na krzesłach). Zapytaj o wyniki „pracy domowej”zadanej dzień wcześniej. Czy mówiąc często Dzień dobry, życząc dobrego dnia oraz uśmiechając się do kolegów, członków rodziny lub obcych ludzi zauważyliście jakąś różnicę w ich zachowaniu? Czy ktoś był zdziwiony Waszym przyjaznym nastawieniem? Jakie były ich reakcje? Czy coś was zaskoczyło? Daj możliwość wypowiedzenia się każdemu uczniowi, który zgłosi taką chęć. Nie zmuszaj tych, którym nie udało się wykonać zadania lub nie mają ochoty podzielić się jego wynikami. 2. Obejrzycie wspólnie film „Światowy Dzień Życzliwości”, którego bohaterem jest mim. Przed jego wyświetleniem możesz przybliżyć uczniom pojęcie pantomimy (informacje znajdziesz w Wiedzy dla nauczyciela). Obejrzymy teraz krótki film, którego tematem będzie cecha, którą prezentowaliście wykonując zadanie domowe. 3. Po skończonej projekcji zapisz na dużym arkuszu papieru słowo ŻYCZLIWOŚĆ-tak by można było stworzyć na kartce mapę myśli. Wyjaśnij uczniom dlaczego teraz omawiacie temat życzliwości oraz dlaczego tego dnia obchodzi się jej dzień (niezbędne informacje w Wiedzy dla nauczyciela). Wspólnie z uczniami zapiszcie definicję życzliwości ( jeśli któryś z uczniów jest chętny lub Ty masz takie umiejętności możecie również ją zilustrować). Przypomnijcie sobie raz jeszcze zadanie domowe, reakcje witanych i pozdrawianych ludzi oraz treść filmu. Czym jest życzliwość? Jak zachowują się ludzie życzliwi? Możesz skorzystać z definicji życzliwości znajdującej się w Wiedzy dla nauczyciela, która została zaczerpnięta w Wielkiego słownika języka polskiego. 4. Zaproponuj uczniom zabawę, w której będą musieli odgrywać role ludzi nieżyczliwych. Jeden z uczniów (wylosowany lub ten który się zgłosi) będzie próbował zagadywać kolegów, którzy w sposób nieżyczliwy będą mu odpowiadać. Skoro wiecie czym jest życzliwość spróbujmy teraz odwrócić sytuację i zamienić się w ludzi nieżyczliwych. Zobaczmy jak wyglądałoby życie bez życzliwości. Jeden / jedna z was będzie próbować nawiązać uprzejmą rozmowę, a reszta będzie musiała zachowywać się w sposób mało życzliwy. Pamiętajcie, by nikogo nie obrażać, nie być agresywnym oraz niekulturalnym! Możesz zaprezentować uczniom sposób działania prosząc jednego z nich by powiedział do Ciebie z uśmiechem Dzień dobry. Odpowiedzi (odburknij) mu np. Wcale nie taki dobry, robiąc przy tym niezadowoloną minę. Jeśli grupa jest liczna podziel uczniów na mniejsze, by zadanie nie trwało zbyt długo. Podsumujcie je określając emocje towarzyszące usłyszeniu nieuprzejmej odpowiedzi. Czy wszystkim udało się wziąć udział w ćwiczeniu? Łatwo udzielało się nieżyczliwych odpowiedzi? A czy słuchanie nieuprzejmości tym, którzy próbowali nawiązać rozmowę sprawiało przyjemność? 5. Korzystając z arkusza papieru, na którym zapisaliście definicję życzliwości stwórzcie Słownik życzliwych słów-w formie mapy myśli, które świadczą o przyjaznym nastawieniu. Rozdaj uczniom samoprzylepne karteczki. Korzystając z doświadczenia z wcześniejszego zadania stworzymy teraz Słownik życzliwych słów. Kiedy będzie gotowy powiesimy go w przestrzeni klasy i wszyscy będą mogli w dowolnej chwili korzystać z jego zasobów. Zastanówcie się, jakie słowa wprawiają Was w dobry humor, co chcielibyście usłyszeć od bliskich wam osób, a co od przechodnia na ulicy. Zapiszcie je oraz przyklejcie do arkusza papieru. Pod definicją należy umieścić napis Słownik życzliwych słów. 6. Kończąc zajęcia przypomnij o możliwości korzystania ze Słownika oraz podziękuj za aktywny udział. ZADANIE DODATKOWE: 7. Zaproponuj uczniom by wymyślili ‘swój specjalny życzliwy uśmiech’ oraz by nauczyli resztę klasy jak go wykonać. Zapraszam was do Akademii Uśmiechu. Jesteście jej pracownikami i prowadzicie warsztaty z uśmiechania się. Zastanówcie się przez chwilę jak opowiedzieć o Swoim specjalnym życzliwym uśmiechu kolegom i koleżankom oraz jak ich go nauczyć. Wykonaj zadanie jako pierwszy. Uśmiechnij się do uczniów. Później przekaż instrukcję jak należy zrobić to poprawnie. Np. weźcie głęboki oddech, wypuśćcie powietrze z ust oraz uśmiechnijcie się bardzo szeroko pokazując zęby i myśląc o swoim ulubionym jedzeniu. Można wykonać zdjęcie każdemu z uczniów, który prezentuje Swój uśmiech oraz wydrukować je, powiesić w sali z instruktarzem autora. Po zajęciach: Rozdaj uczniom szablon, który umożliwia stworzenie w technice origami „piekło-niebo”. Poproś by zapisali w nim życzliwości, które chcieliby usłyszeć. Szablon znajduje się w materiałach dołączonych do nauki i zabawy! Opracowanie Mgr Olga Pawlica-Orlicz źródło:

film o życzliwości dla dzieci