🧨 Jak Wygląda Pan Bóg
Siostra Amata Nowaszewska należy do Zgromadzenia Najświętszej Rodziny z Nazaretu. Ma w sobie wiele pozytywnej energii, którą dzieli się z innymi. W rozmowie z Family News Service opowiada m.in. o tym, dlaczego zdecydowała się na drogę życia konsekrowanego oraz jakie znaki dawał jej Pan Bóg przed wstąpieniem do klasztoru. Czytaj dalej
Anna Malec - 01.04.18. – Jestem jak pusta puszka po coli – wrzuca się ją do śmietnika, w którym są też inne puszki i z tego robi się coś zupełnie nowego, tworzy się nową jakość. Jestem z odzysku. Pan Bóg kocha nawet chuliganów – tak o sobie mówię. Anna Malec: Gdybym cię spotkała na ulicy, w życiu nie pomyślałabym
Wszyscy wiemy, jak wygląda Shrek. A jak mógł wyglądać? Teraz możecie zobaczyć sami. Do sieci trafił testowy materiał studia Dreamworks z 1995 roku, który prezentuje pierwotny pomysł na postać animowanego ogra. Poznajcie oryginalną, bardziej antypatyczną wersję Shreka.
Kiedy Pan Bóg chce ukarać, to najpierw rozum odbiera. 21.08.2021 16:32. Wszystko wskazuje że nasi totalni opozycjoniści są doskonałym przykładem takiej kary Bożej. Od roku Pańskiego, Anno Domini 2015 prześladuje ich nieustające pasmo klęsk. Ale te klęski wcale nie wynikają z tego że ich ktoś inny prześladuje.
Kamil Durczok (1968–2021) – polski dziennikarz. Opis: o Krystynie Bochenek. Źródło: Moja mistrzyni – Kamil Durczok o Krystynie Bochenek. Źródło: Durczok – Wpadka i wyjaśnienie, TVSSTYK, YouTube, 16 marca 2009. Jestem chory na dziennikarstwo, na opisywanie świata. Źródło: „Tele Tydzień” nr 5, 29 stycznia 2007. Opis: o
Sugeruje, że stworzenie świata - niech nam Bóg wybaczy - jest przejawem Jego zadufania w Sobie. Jak zauważają autorzy najnowszego Katechizmu, to że "świat został stworzony dla chwały Bożej" jest podstawową prawdą Pisma Świętego i całej Tradycji. Ale - jak pisze Bonawentura - Bóg stworzył wszystko "nie po to, by powiększyć
Piotr Andryszczak napisał mi: “Syn Boży jest Wszechmocnym! Mając z Ojcem jedną i tę samą naturę, jest Wszechmocny. Ap 1, 8 mówi: „Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący.” Dalej mowi: “Dotyczy to zarówno Ojca jak i Syna. Jeden jest Pan i to wszystkich (Rz 13, 12).
w dzisiejszych czasach Pan Jezus prowadzi ludzi do Boga za pośrednictwem Kościoła; każdy chrześcijanin ma ukazywać innym Pana Jezusa jako światłość świata oraz sam być światłem Bożym w środowisku, w którym żyje. Środki dydaktyczne: Pismo św., świeca, latarka, lampka oliwna, zapałki, żarówka, chusta do zawiązywania oczu
Podważają praktykę rozwodów. Prorok Malachiasz publicznie twierdzi, że Bóg wprost nienawidzi „odrzucania małżonki” (Ml 2, 14nn). Rodowód Jezusa Chrystusa, którego czasem słucha się podczas Mszy świętej jak katalogu nieznanych i niezrozumiałych imion, jest w istocie rzeczy przypomnieniem fundamentalnej prawdy o człowieku.
Choć wygląda, jak mężczyzna w średnim wieku, nie do końca wiadomo, ile lat ma Pan Kleks. Z jednego z opisów w książce wynika, że jest o 20 lat młodszy od swojego ucznia Adama Niezgódki. Jest postacią niezwykle barwną i budzącą sympatię. Jego przysmakiem są motyle i kolorowe pigułki wytwarzane ze snów uczniów.
Oczywiście, że wierze, przecież jestem chrześcijanką. A co do wyglądu.. to nie mam bladego pojęcia. Pan Bóg stworzył podobno człowieka na swoje podobieństwo, ale nie wiadomo jak to odbierać. czy chodzi o wygląd, czy o coś głębszego.
Teraz, po latach, widzę, że wysiłek, który z mężem wkładaliśmy w nauczenie dzieci uczestnictwa w praktykach religijnych, nie był aż tak ważny, jak sam fakt, że po prostu wspólnie chodziliśmy do kościoła. Taka postawa ma ogromne znaczenie. Dzisiaj mój syn ma już ponad 16 lat i własne zdanie na każdy temat.
B19mAON. Trudno zaszczepić dziecku miłość do muzyki, jeśli jej nie słyszy, a uczone jest tylko nut. Można założyć, że dziecko samo poczuje, czym jest muzyka i rozpozna fakt, że zapis nutowy to nie tylko kropki na papierze. Pastuszek, który gra na fujarce nie potrzebuje akademii muzycznej, żeby napełnić hale swoją muzyką. Jednak większość dzieci nie zdoła pokonać takiej bariery — chyba że... spotka owego pastuszka. Podobnie jest z katechizacją. Jaki bowiem sens ma uczenie dzieci zasad i praktyk religijnych bez pokazania im, na czym polega żywa wiara w Boga? Praca domowa Pamiętam, z jakim niepokojem słuchałam przed laty na katechezach i kazaniach apelu: Kochaj Pana Boga! Trzeba było kochać Pana Jezusa, Matkę Bożą i całą gromadę osób, których nie widziało się na oczy! Nie bardzo mi ta miłość wychodziła, wstydziłam się o tym komukolwiek powiedzieć i w gruncie rzeczy miałam do Boga żal, że wymaga ode mnie czegoś niemożliwego. A z religii miałam piątkę! Dopiero po latach, kiedy poznałam, czym jest miłość Boża, nie tylko zrozumiałam wszystkie przykazania i praktyki religijne, ale także odpowiedziałam miłością na miłość. Jednak nie poznawałam Boga jedynie własnymi siłami. Stało się to przede wszystkim dzięki świadectwu osób wierzących. Tak jak partytura to jeszcze nie muzyka, tak katechizm nie jest tym samym, co żywa relacja z Bogiem. Tymczasem cała nauka religii w szkole koncentruje się na nauczeniu zasad i regułek. Mam wrażenie, że założenie jest takie: dziecko, które wynosi wiarę w Boga z domu, na katechezie powinno otrzymać wiedzę dotyczącą praktyk religijnych. Problem polega na tym, że większość dzieci z domu nie wynosi nic lub bardzo niewiele... Rodzice rzadko rozmawiają ze swoimi pociechami o Bogu. Mają jednak przekonanie, że katecheta w szkole nie tylko uczy religii, ale również przekazuje dziecku wiarę... Efekty tego nieporozumienia są takie, że dziecko właściwie nie ma z kim porozmawiać o Bogu i o modlitwie. A przecież tak bardzo potrzebne jest przekazanie wiary dzieciom. Powinni to robić rodzice, dziadkowie, katecheci — każdy człowiek, który ma jakikolwiek kontakt z dzieckiem. Z perspektywy czasu widzę, jak skomplikowane bywa to zadanie. Już jako matka musiałam szukać właściwej drogi, niekiedy metodą prób i błędów. Miałam to szczęście, że nie byłam sama z tymi problemami. Od początku moje wysiłki wspierał mąż, a nasze relacje małżeńskie były (i nadal są) dla dzieci kolejną, kto wie czy nie najważniejszą, lekcją miłości Boga i bliźniego w praktyce. Znaleźć sposób na dziecięce wątpliwości Opowiadanie o Bogu i naukę modlitwy rozpoczynaliśmy bardzo wcześnie, kiedy tylko dzieci zaczynały mówić. Staraliśmy się włączyć je do wspólnej modlitwy. Gdy nasz synek miał półtora roku, już przysłuchiwał się naszej wieczornej modlitwie. O dziwo, nie usiłował przeszkadzać. Widocznie było to dla niego osobliwe widowisko. Wspólnie z mężem modliliśmy się wtedy w sposób jak najprostszy, aby dziecko mogło zrozumieć nasze słowa. Sama modlitwa trwała bardzo krótko — nie dłużej niż 3-4 minuty. Michałek, który początkowo był tylko biernym świadkiem, pewnego razu nieoczekiwanie powiedział: — I plose Cię, Panie Boze, zebym jutro zlobił siusiu do nocnika... Taka była pierwsza modlitwa mojego synka! Mieliśmy wielki kłopot z utrzymaniem powagi, ale dokonaliśmy nadludzkiego wysiłku i przyłączyliśmy się do jego modlitewnej intencji (istotnie, nauka korzystania z nocnika była w tym czasie największym problemem Michałka). Okazało się, że tak małe dziecko bezbłędnie zrozumiało, na czym polega modlitwa, wyłącznie obserwując zachowanie dorosłych! Z czasem Michałek nauczył się także modlitw: „Ojcze nasz”, „Zdrowaś Mario”, „Aniele Boży”, ale zwracanie się do Boga w sposób bezpośredni jest dla niego pierwszą i najbardziej naturalną formą rozmowy z Nim. Myślę, że dla każdego dziecka bardzo ważne jest, żeby ktoś wyjaśnił mu sens modlitwy i wszystkich wypowiadanych podczas niej słów. Konieczne jest również wytłumaczenie, kim jest Bóg i dlaczego z Nim rozmawiamy, pomimo iż nie możemy Go ani zobaczyć, ani usłyszeć. W przypadku moich dzieci, które z natury były niezwykle dociekliwe, kosztowało to wiele czasu. Musiałam cierpliwie uczyć się patrzenia na świat oczami dziecka i wiele rzeczy przemyśleć jeszcze raz, zanim zdołałam je przekazać dzieciom w sposób zrozumiały. Dużo z nimi rozmawiałam i odpowiadałam na tysiące pytań. Moje dzieci bardzo to lubiły. Dobrym pomysłem było czytanie im książek. Wiersze, bajki, opowiadania — to nie tylko miły sposób wspólnego spędzania czasu z dzieckiem, ale też dobry punkt wyjścia do rozmowy o Bogu. Zauważyłam, że kiedy dzieci słuchają bajki lub opowieści, angażują się emocjonalnie. Chcą natychmiast wyjaśnić wszystkie wątpliwości albo pokazać, że mają swoje zdanie na dany temat. Pytania dzieci wcale nie są łatwe! Oto skala problemów, z którymi przyszło mi się zmierzyć: Jak wygląda Pan Bóg i dlaczego Go nie widać? Czy Trójca Święta to Bóg, Jezus i Maryja? Dlaczego Bóg nie pozwolił Ewie jeść jabłek — może był chytry? Jeśli rodzice albo katecheci nie słyszeli podobnych pytań, może to oznaczać, że dzieci same sobie na nie odpowiedziały, a obraz Pana Boga, który właśnie kształtuje się w ich umysłach niewiele ma wspólnego z rzeczywistością. Czym skorupka za młodu nasiąknie Kolejnym problemem, przed którym stają niemal wszyscy rodzice, jest wspólne uczestnictwo we Mszy Świętej. Uznaliśmy, że nauczenie dziecka szacunku do innych osób i Boga wymaga przyswojenia podstawowych zasad zachowania w kościele. Było to wyjątkowo trudne i wyczerpujące zajęcie, szczególnie w przypadku naszej córki. W tej sytuacji staraliśmy się wybierać Msze Święte odprawiane specjalnie dla dzieci. Okazało się to najlepszym sposobem na Anię. Kiedy sama mogła wykazać się aktywnością, uczestniczyć w modlitwie wiernych, słuchać kazania dostosowanego do jej poziomu, zgłaszać się do odpowiedzi na pytania księdza, naturalne problemy wynikające z jej temperamentu po prostu przestały istnieć. Teraz, po latach, widzę, że wysiłek, który z mężem wkładaliśmy w nauczenie dzieci uczestnictwa w praktykach religijnych, nie był aż tak ważny, jak sam fakt, że po prostu wspólnie chodziliśmy do kościoła. Taka postawa ma ogromne znaczenie. Dzisiaj mój syn ma już ponad 16 lat i własne zdanie na każdy temat. Kończy się czas wychowywania, a zaczyna czas zbierania pierwszych owoców tego procesu — dobrych lub złych. Dlatego nie warto marnować okazji do pokazania dzieciom, co w życiu jest dla nas ważne. One dorastają tak szybko... Niedawno wpadliśmy z mężem na pomysł, aby wspólnie z dziećmi czytać po kolei fragmenty Ewangelii św. Jana i dzielić się naszymi spostrzeżeniami. Obawialiśmy się trochę, że taki sposób rozważania biblijnego tekstu i rozmawiania o Bogu może okazać się za trudny, szczególnie dla naszej 11-letniej córki. Okazało się, że były to obawy płonne. Dojrzałość, szczerość, dobra wola i zaangażowanie naszych dzieci wprawiły nas w zdumienie. Mieliśmy ochotę przedłużać wyznaczony czas spotkania, a wspólna modlitwa sprawiła nam wielką radość. Żałowaliśmy tylko, że takiej próby nie podjęliśmy znacznie wcześniej. Rodzice jak dzieci Czasami myślę, że tak naprawdę sytuacja rodziców w gruncie rzeczy jest taka sama, jak dzieci. Wciąż czegoś się uczymy, z czymś zmagamy i nieustannie musimy zwracać się do Ojca o pomoc... Rodzice mogą stać się dla dziecka towarzyszami drogi, przewodnikami, tylko wtedy, gdy na co dzień rozmawiają z nim i pozwalają mu obserwować, jak sami radzą sobie z problemami. Nie muszą być święci, mogą się czasem mylić i popełniać błędy. Jednak jeśli się starają, ufają Bogu i nie ustają w modlitwie — wówczas pomagają dziecku w nauczeniu się podobnej postawy względem Pana Boga. Beata Kołodziej — z wykształcenia biolog, z zamiłowania pisarka. Autorka ponad 50 książek dla dzieci — opowiadań, wierszy i piosenek. Współpracowała z wieloma redakcjami czasopism dziecięcych, stacjami radiowymi i programem telewizyjnym „Ziarno”. Mama szesnastoletniego Michała i jedenastoletniej Ani. Ostatnio w Wydawnictwie Serafin ukazała się jej książka „Święty Franciszek i Anioł Stróż”. Tekst pochodzi z „Głosu Ojca Pio” nr 39, maj/czerwiec 2006 opr. mg/mg
My ludzie często próbujemy sobie wizualizować oraz materializować rzeczy. Ciężko nam zaakceptować, iż coś, czego nie potrafimy dostrzec, może mieć rację bytu. Odwiecznie padające pytania: Czy kiedykolwiek będzie nam dane ujrzeć Boga podczas pobytu na Ziemi? Jaki jest? Jak wygląda? Mamy do swojej dyspozycji ogromną ilość tekstów, obrazów, które próbują nam nakreślić posturę stwórcy świata. Najczęściej spotykamy się z obrazem dostojnego, starego mędrca. Bez wątpienia w naszej pamięci mógł utkwić obraz słynnego Michała Anioła „Stworzenie Adama” znajdującego się w Kaplicy Sykstyńskiej w Watykanie. Obraz ten przedstawia Pana Boga jako wyrzeźbionego, starszego człowieka, od którego widocznie bije mądrość. Musimy jednak mieć na uwadze jedynie poglądowy przekaz sztuki. Dzieła mają przyciągnąć odbiorcę i zachęcić do podziwiania efektu finalnego. To, co widzimy, jest jedynie odzwierciedleniem tego, jak postrzega tę postać autor dzieła. Obraz „Stworzenie Adama” Michała Anioła – Domena publiczna CC 0 Jak wygląda Pan Bóg? – fragmenty opisujące Księga Ezechiela Księga Objawienia wygląda Bóg Ojciec? – inny wymiar. Jak wygląda Pan Bóg? – fragmenty opisujące Boga. Podczas naszego pobytu na Ziemi, każdy z nas jest osobą grzeszną. Przez co nie jesteśmy godni, aby podziwiać Boga w jego pełnej okazałości. Mówi o tym 2 Księga Mojżeszowa „Nie możesz oglądać oblicza mojego, gdyż nie może mnie człowiek oglądać i pozostać przy życiu”. W Biblii mamy wiele przykładów objawienia się Boga ludziom. Jednakże musimy pamiętać, aby nie skupiać całej swojej uwagi jedynie na tym, w jaki sposób został opisany jego wygląd. Fragmenty te powinny skupić naszą wagę na tym, w jaki sposób Bóg się objawiał wiernym. Przyjrzyjmy się dwóm fragmentom Biblii opisującym obraz Pana Boga: 1. Księga Ezechiela „26. A nad sklepieniem, nad ich głowami, było coś z wyglądu jakby kamień szafirowy w kształcie tronu; a nad tym, co wyglądało na tron, u góry nad nim było coś z wyglądu podobnego do człowieka. 27. A wyżej ponad tym, co wyglądało na jego biodra, widziałem jakby błysk polerowanego kruszcu, z wyglądu jak ogień wewnątrz niego, a w dół od tego, co wyglądało na jego biodra, widziałem coś, co wyglądało na ogień i wokoło niego blask. 28. Jak wygląda tęcza, która pojawia się na obłoku, gdy pada deszcz, tak wyglądał wokoło blask tego, co pojawiło się jako chwała Pana; gdy ją ujrzałem, upadłem na twarz. I słyszałem głos tego, który przemówił”. 2. Księga Objawienia „14. Głowa zaś jego i włosy były lśniące jak śnieżnobiała wełna, a oczy jego jak płomień ognisty. nogi jego podobne do mosiądzu w piecu rozżarzonego, głos zaś jego jakby szum wielu wód. prawej dłoni swojej trzymał siedem gwiazd, a z ust jego wychodził obosieczny ostry miecz, a oblicze jego jaśniało jak słońce w pełnym swoim blasku”. Powyższe fragmenty to przykładowe próby opisu wyglądu Boga przez Jana oraz Ezechiela. Są one pełne porównań do natury. Według Jana będziemy mogli prawdziwie ujrzeć Boga dopiero wówczas, gdy będziemy przebywać u niego w Niebie wolni od skażenia grzechem i złem tego świata. Jak wygląda Bóg Ojciec? – inny wymiar. Wspominaliśmy wcześniej, iż w pełni ujrzeć Boga będziemy mogli, dopiero przebywając w Niebie – innym wymiarze. Ludzie mogą zbliżać się do tego wymiaru np. podczas doświadczania pogranicza śmierci. Mamy na myśli śmierć kliniczną. Osoby, które zostały przywrócone do życia, po doświadczeniu śmierci klinicznej, zgodnym głosem opisują Boga jako światło kochające o cudownej osobowości oraz poczuciu humoru. Zadziwiająca jest spójność opisów Najwyższego przez osoby pochodzące z zupełnie różnych czasów, krajów, o różnych wyznaniach, które znalazły się na pograniczu życia i śmierci. Możliwe, że z Bogiem jest jak z miłością. Nie widzimy jej, lecz ją czujemy. To samo dotyczy zjawisk kwantowych, szczęścia czy kolorów. Być może odpowiednie będzie porównanie Boga do qualii, czyli subiektywnego wrażenia. Dla każdego jest to indywidualne odczucie czy wrażenie. Dla osoby cierpiącej na daltonizm, kolor zielony będzie oznaczał coś zupełnie innego niż dla osoby zdrowej, umiejącej rozpoznać ten kolor. Dlatego tyle ile jest osób na świecie, tyle też będzie obrazów Naszego Stwórcy.
Biblia ukazuje, kim jest Bóg i jak odnosił się do ludzi. Jest wiele fragmentów Pisma Świętego, które opisują, jaki jest Bóg, jaki jest Jego charakter. Ale jest też kilka miejsc w Biblii, które zawierają opis rzeczywistego wyglądu Boga. I te opisy są dość podobne w całej Biblii. Jak wygląda Bóg? W Biblii jest kilka osób, które widziały Boga i żyły, aby o tym opowiedzieć. Opisują oni wygląd Boga jako olśniewające światło i ogień pochłaniający. Opisują również szczegóły wokół Jego tronu. Wszystko to ujawnia, kim jest Bóg i jak odnosi się do ludzi. Biblia opisuje wygląd Boga jako olśniewające światło, ponieważ nie ma w Nim żadnej ciemności (1 J 1:5). Opisuje to Boże piękno, świętość i czystość. Bóg jest całkowicie dobry i czysty w swoim postępowaniu z ludźmi. To jest przesłanie, które usłyszeliśmy od Niego i które wam głosimy, że Bóg jest światłością, a w Nim nie ma żadnej ciemności. 1 Jana 1:5 (ESV) Wygląd Boga jest również opisywany jako ogień z powodu Jego ognistego pragnienia i palącej pasji (Heb. 12:29). Bóg nie jest bezuczuciową istotą ani bezosobowym duchem. Ogień trawiący mówi o Jego pasji do Jego ludu i Jego płomiennej gorliwości o sprawiedliwość. Bóg nasz bowiem jest ogniem trawiącym. Hebr. 12:29 (ESV) Ludzie, którzy widzieli Boga, opisują również Jego tron. Bóg jest stwórcą i władcą nad wszystkim. Ludzie wspominają również o tęczy, która otacza Boży tron. Tęcza mówi o Bożym miłosierdziu i wierności. Jest to zapewnienie, że wszystkie relacje Boga z ludzkością są otoczone Jego miłosierdziem. W Biblii można znaleźć jeszcze inne opisy Boga, ale te są najbardziej powszechne i znaczące. Kiedy złożymy wszystkie te elementy razem, otrzymamy oszałamiający obraz tego, kim jest Bóg. Ważne jest, aby zauważyć, że Bóg jest tym wszystkim, a nie tylko jednym. Jest światłem, ale jest też ogniem trawiącym. Ma głębokie pragnienie i miłość do swojego ludu, ale oznacza to również, że usunie wszystko, co stanie na drodze tej miłości. Jest cierpliwy na wszystkich swoich drogach. Jak Bóg jest opisany w Biblii? Bóg jest piękny, czysty i dobry. Jest również pełen pragnień i pasji dla swojego ludu. Ta pasja oznacza, że usunie On wszystko, co przeszkadza miłości. Bóg zasiada na tronie, który jest ponad wszystkimi innymi tronami, ale nadal zajmuje się ludzkością w miłosierdziu i współczuciu. Co to oznacza dla ciebie? Bóg objawia te rzeczy o sobie w Biblii w ciągu całej historii ludzkości, abyś mógł wiedzieć, co On czuje do ciebie i co zrobił dla zranionego i złamanego świata. Opisy wyglądu Boga wskazują nam, kim On jest i jaki ma charakter. Ten wgląd w to, jak wygląda Bóg, nie jest tylko ciekawostką, ale ma na celu wzmocnienie ludu Bożego w każdej walce, z jaką się zmaga. Powyższe opisy pochodzą ze spotkań z Bogiem na przestrzeni około 1500 lat, od Mojżesza do apostoła Jana. Inni, jak Ezechiel, Daniel i Izajasz, również widzieli Boga, a ich opisy są dość podobne. Przyjrzyjmy się niektórym z tych spotkań z Bogiem bardziej szczegółowo, a także przyjrzymy się niektórym innym wersetom biblijnym opisującym Boga. Obrazy, które maluje Biblia, naprawdę wydobywają piękno i majestat Boga. Zaczniemy od spotkania, które Jan opisuje w Księdze Objawienia. Jan był ostatnią osobą w Biblii, która widziała Boga. I daje najpełniejszy opis Boga. Jan dzieli się tym, jak wygląda Bóg w objawieniu, aby zachęcić ludzi, którzy są prześladowani za swoją wiarę. Ty masz żyć w tej rzeczywistości Boga już teraz. Biblia wyjaśnia wygląd Boga, abyś wpatrując się w Jego piękno i majestat, został wzmocniony i zachęcony w wierze. Jak wygląda Bóg w Objawieniu? Jan, uczeń Jezusa Chrystusa, miał spotkanie z Bogiem, które jest zapisane w księdze Objawienia. Za swoją wiarę został uwięziony na wyspie Patmos. Apokalipsa jest ostatnią księgą Biblii i stanowi odpowiednie zakończenie i podsumowanie Biblii. W Apokalipsie Jan zapisuje również fizyczny opis Boga. Jan był uczniem Jezusa Chrystusa. Za swoją wiarę został uwięziony na wyspie Patmos. Zapisał fizyczny opis Boga w Objawieniu. Księga Objawienia ukazuje przywództwo Jezusa na końcu tego wieku. Fizyczny opis Boga dobrze pasuje do tego, w jaki sposób odnosi się On do świata. Wyjaśnię to bardziej szczegółowo po tym, jak przyjrzymy się wyglądowi Boga. Najpierw przyjrzyjmy się tekstowi, a następnie przyjrzymy się niektórym opisom bardziej szczegółowo. Wtedy byłem w Duchu, a oto w niebie stał tron, a na tronie siedział jeden. A ten, który tam siedział, miał wygląd jaspisu i karneolu, a wokół tronu była tęcza o wyglądzie szmaragdu. Wokół tronu były dwadzieścia cztery trony, a na tronach siedziało dwudziestu czterech starszych, odzianych w białe szaty, ze złotymi koronami na głowach. Od tronu wychodziły błyski błyskawic, huki i uderzenia gromów, a przed tronem płonęło siedem pochodni ognia, które są siedmioma duchami Bożymi, a przed tronem było jakby morze szklane, podobne do kryształu. Obj. 4:2-6 (ESV) Bóg jest światłością Jaki jest wygląd Boga? Jan opisuje wygląd Boga jako jaspis, kamień szlachetny (Ap 4:3). Jaspis jest kamieniem, jak diament, który świeci jasno, gdy przechodzi przez niego światło. Jan podkreśla blask i czystość Bożego wyglądu. Mówi o olśniewającej czystości Boga. W Nim w ogóle nie ma ciemności. Ap 21:11 opisuje jaspis jako drogocenny kamień, który jest czysty jak kryształ. Mający chwałę Boga, jego blask jak najrzadszy klejnot, jak jaspis, czysty jak kryształ. Ap 21:11 (ESV) Jan opisuje również w innej księdze Biblii, że Bóg jest światłością. To jest wiadomość, którą usłyszeliśmy od niego i którą wam głosimy, że Bóg jest światłością, a w nim nie ma żadnej ciemności. 1 Jana 1:5 (ESV) Ci, którzy spotykają Boga, często doświadczają światła, które Go otacza (Dan. 10; Eze. 10:4; Ap. 4). Paweł wyjaśnia, że Bóg mieszka w niedosiężnej światłości (1 Tym. 6:16). Psalm 104:2 opisuje Boga jako posiadającego światło jako szatę, która Go otacza. On jest krystalicznie czysty i olśniewający w swojej czystości i otula się światłem. Pierwszym aktem Boga jako Stwórcy było powołanie światła do istnienia i oddzielenie go od ciemności. Odzwierciedla ono to, kim On jest. Wtedy Bóg rzekł: „Niech się stanie światłość”; i stała się światłość. I widział Bóg światłość, że jest dobra; i oddzielił Bóg światłość od ciemności. Rdz 1:3-4 (ESV) Dlaczego to ma znaczenie, że Bóg jest światłością? Bóg jest światłem i jest otoczony światłem. To mówi o Jego pięknie, świętości i czystości. Bóg jest dobry i odnosił się do ludzkości w swojej dobroci i czystości. Nie ma w Nim nawet odrobiny zła czy niegodziwości. Bóg jest światłem, więc możesz wiedzieć, że każdy dobry i doskonały dar pochodzi od Niego. Jakub opisuje Boga jako Ojca świateł (Jakuba 1:17). Ponieważ Bóg jest Ojcem świateł, jest On czysty i stały w swojej dobroci i czystości. On nie jest czysty w 99,99%. W Nim w ogóle nie ma zła. Każdy dobry dar i każdy dar doskonały pochodzi z góry, zstępuje od Ojca świateł, u którego nie ma odmiany ani cienia z powodu zmiany. Jakub 1:17 (ESV) Bóg chce, abyś żył w Jego świetle. Bóg odnosi się do nas w manifestacji swojego światła. Największym błogosławieństwem jest mieć światło z Bożego oblicza, które świeci na ciebie. Jest to część błogosławieństwa, które kapłan Aaron odmawiał nad ludem Izraela w Starym Testamencie. Panie spraw, aby zajaśniało nad tobą Jego oblicze, i bądź dla ciebie łaskawy. Liczb 6:25 W wieku, który nadejdzie, będziemy żyć w świetle Boga (Obj. 22:5; 21:23). Księga Objawienia kończy się tym, że lud Boży żyje w Jego światłości. Nie ma tam nocy i nie ma potrzeby korzystania z takiego źródła światła jak słońce, ponieważ sam Bóg jest ich światłem. Bóg jest ogniem pochłaniającym Jan opisuje wygląd Boga jako sardius (Ap 4:3), głęboka czerwień. Karneol to współczesny termin. Jest to kamień o głębokim czerwonym kolorze. Niektórzy mówią też, że może być podobny do rubinu. Mówi to o ognistym pragnieniu Boga i palącej pasji. Biblia mówi o gorliwości Boga, o Jego wielkiej energii i entuzjazmie. Bóg ma wielkie pragnienie dla swojego ludu. Mówi to również o Bożej gorliwości o sprawiedliwość. Jan widzi na swoim tronie Boga o pasji podobnej do sardyjskiej. Jednym z pierwszych bezpośrednich opisów Boga w Biblii jest to, że jest On ogniem trawiącym. Oznacza to, że wzywa On do absolutnej lojalności wobec Niego. Bo Pan, Bóg twój, jest ogniem trawiącym, Bogiem zazdrosnym. Dz. 4:24 (ESV) Bóg właśnie uwolnił lud Izraela z Egiptu, gdzie był uciskany jako niewolnik. Bóg mówi im, że chce, aby byli Jego ludem. Chce, aby wszystkie narody były błogosławione. Wzywa swój lud, aby żył w prawości i sprawiedliwości. Bycie zazdrosnym ma negatywny wydźwięk, kiedy jest cielesne, ale kiedy odnosi się do Boga, mówi o Jego gorliwości, zapale i pasji. Nie tylko wygląd Boga przypomina światło i ogień, święty ogień otacza Jego tron. Jest też siedem lamp ognistych, a przed nim płoną serafiny (duchowe/anielskie istoty, których imiona dosłownie oznaczają płonące). Jest też morze szklane, które płonie przed tronem Boga. Gdy ludzie spotykają w Biblii chwałę Boga, widzą też manifestacje ognia: chmury, błyskawice, grzmoty. Mojżesz widział Boga na górze Horeb i ujrzał Jego chwałę w płonącym krzewie (Wj 3,2-6). Mojżesz dowiedział się, że Bóg jest święty, oddzielny. Izajasz widział Serafinów, płonących, którzy czcili wokół tronu Bożego (Izaj. 6:2). Daniel widział tron Boży jako ognisty płomień (Dan. 7:9). Dlaczego to ma znaczenie, że Bóg ma pasję i gorliwość podobną do saduceusza? Bóg jest nie tylko światłem, czystością i dobrocią. Jest skupiony na tych, których kocha i ta gorliwość pragnie wyłączności w relacji. Jezus powiedział, że pierwszym i największym przykazaniem jest „miłować Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem” (Mat. 22:37). Miłość Boga nie jest pasywna. Miłość nie jest tolerancją, ale czystym pragnieniem. Pragnienie oznacza chęć, ale nie brak. Jezusowi niczego nie brakuje, ale wciąż nas pragnie. Zazdrość Boga jest niezbędna dla Jego moralnego charakteru. Powoduje ona uwielbienie i zaufanie w Jego ludzie, a strach u wszystkich, którzy stają przeciwko tej ognistej miłości (Hebr. 12:28-29). Bóg jest na tronie otoczonym tęczą Ludzie, którzy widzieli Boga w Biblii, opisywali również Jego tron i tęczę, która go otacza. Tron reprezentuje Boże rządy i panowanie. Mamy władców i gubernatorów nad narodami i regionami. Istnieje tron, który jest wysoko ponad wszystkimi tronami. Ten tron jest całkowicie czysty i sprawiedliwy. Nie ma niegodziwości ani niesprawiedliwości u Boga, Sędziego na Jego tronie. Ezechiel widział te same rzeczy, które później widział Jan w Objawieniu. Widział Boga, światło wokół Niego i morze szkła pod tronem. Ezechiel widział również tron i tęczę wokół niego (Ezech. 1:26-28; 1:22). Izajasz i Daniel również widzieli Boży tron, choć nie wspominają o tęczy wokół tronu (Iz. 6:1-8; Dan. 7:9-10). Izajasz wspomina również o serafinach, płonących synach, których później widział Jan. Jakie znaczenie ma to, co widzieli ci wszyscy ludzie? Po pierwsze, jest tam tron. Jest ktoś, kto na nim siedzi. Na tronie jest Król i On jest również Sędzią. Życie jest inne, kiedy to jest prawdą. Tron pokazuje, że Boży tron i Jego Królestwo są ponad każdym innym tronem i rządem. Jest On cierpliwy, aby ludzie mieli czas zwrócić się do Niego. Ale ostatecznie Bóg zaprowadzi sprawiedliwość na ziemi. Musi ukarać zło, które jest na ziemi, w przeciwnym razie nie byłby sprawiedliwym sędzią. Jego czystość i sprawiedliwość tego wymagają. Dobrą wiadomością jest to, że wokół Jego tronu jest tęcza. Wszystkie Jego relacje z ludzkością są złagodzone przez Jego miłosierdzie. Tęcza mówi o Bożym miłosierdziu, cierpliwości i wierności. Jest to wspaniała wiadomość, ponieważ w przeciwnym razie nikt nie znalazłby się w Jego Królestwie. Gdzie jeszcze w Biblii pojawiła się tęcza? Po tym, jak Bóg zesłał potop w czasach Noego, Bóg daje tęczę jako znak Jego ciągłego miłosierdzia i cierpliwości od tego momentu (Rdz 9,12-16). To znaczy, że Bóg jest czysty i sprawiedliwy, ale odnosi się do ciebie w swoim miłosierdziu. Każdy człowiek odwrócił się od Bożego projektu i dążył do życia poza Bogiem. Ale Bóg stwarza drogę wyjścia i daje ludziom czas, aby zwrócili się do Niego. Pan nie jest powolny w wypełnianiu swojej obietnicy, jak niektórzy uważają za powolność, lecz jest cierpliwy wobec was, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do nawrócenia. 2 Piotra 3:9 (ESV) Boża sprawiedliwość doścignie ziemię, ale On jest cierpliwy i miłosierny, aby stworzyć drogę wyjścia i daje ludziom czas na zwrócenie się do Niego. Jezus jest pełnią chwały Bożej Patrząc na to, co Biblia mówi o wyglądzie Boga, nie byłoby kompletne bez spojrzenia na Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Jan opisuje Jezusa jako światłość, która przyszła na świat (J 1:4-5). Był czas, kiedy Jezus objawił swoją chwałę uczniom i zobaczyli oni Jego twarz jaśniejącą jak słońce (Mat. 17:1-2). A Jezus mówi w Jana 8:12 (ESV): „Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia.” Kolosan 2:9 (ESV) wyjaśnia, że w Jezusie „cała pełnia bóstwa mieszka cieleśnie.” To oznacza, że kiedy ludzie widzieli Jezusa, widzieli Boga (Jana 14:9). Jest to jeden z powodów, dla których Jezus przyszedł na ziemię, aby objawić ludzkości prawdziwą naturę Boga. Ludzie mieli błędne wyobrażenia i religie na temat tego, jaki jest Bóg. Jezus zdejmuje im klapki z oczu. Jedną z niesamowitych rzeczy jest to, że zostaliśmy stworzeni na obraz Boży (Rdz 1,27). Bóg stworzył cię tak, abyś wyglądał jak On, a nie jak jakiekolwiek inne zwierzę czy stworzenie. Bóg stał się człowiekiem i zamieszkał wśród nas (Jan 1:14). A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas, i widzieliśmy Jego chwałę, chwałę jedynego Syna od Ojca, pełnego łaski i prawdy. Jan 1:14 (ESV) Kiedy patrzysz na Jezusa, możesz zobaczyć miłość Boga, Jego sprawiedliwość i Jego miłosierdzie. Sposób, w jaki Jezus, Syn Boży, odnosi się do ludzi w Biblii, jest tym samym, w jaki Bóg odnosi się do ciebie. Jezus złożył swoje życie na krzyżu, aby zapłacić karę za nasz grzech. Krzyż jest miejscem, gdzie spotykają się miłość i sprawiedliwość. Boża sprawiedliwość została zaspokojona przez śmierć Chrystusa, a Jego miłość została rozszerzona na ciebie. Jezus jest surowy w swoim osądzie przeciwko ludziom religijnym, którzy przeszkadzają innym w przyjściu do Boga. Wchodzi do świątyni w Jerozolimie i przewraca wszystkie stoły, na których ludzie próbowali zarobić pieniądze w domu modlitwy (Mt 21,13). Ale Jezus ma czułe serce i jest łagodny dla tych, którzy cierpią i są złamani. Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest łatwe, a moje brzemię lekkie. Mat. 11:28-30 (ESV) Ujrzymy Bożą twarz Niektórzy mogą się zastanawiać, czy to w ogóle konieczne lub właściwe, aby ludzie byli ciekawi, jak wygląda Bóg. Czy nie powinno wystarczyć, że w Niego wierzysz? Jedną z rzeczy, na którą należy zwrócić uwagę przy badaniu wyglądu Boga jest to, że ludzie nie mogą jeszcze zobaczyć pełni Bożej chwały. Byłoby to zbyt wiele w tym życiu (Wj 33,20). Nie możesz patrzeć na słońce bezpośrednio przez długi czas bez uszkodzenia oczu. Jeżeli ty widzieć the pełnia the słońce, ty móc nigdy widzieć cokolwiek inny znowu! A słońce jest oddalone o miliony mil. W przypadku Boga nie mówimy tylko o intensywności fizycznej, ale o Tym, który jest doskonały i święty w swej istocie. Mimo że nie możesz Go zobaczyć w pełni, Biblia wielokrotnie ukazuje różne aspekty tego, jak Bóg wygląda. Bóg objawia samego siebie. A to, co robi, ma na celu błogosławienie ciebie. Dlaczego Biblia pokazuje, jak wygląda Bóg? Abyś był zafascynowany w swoim duchu i sercu (Ps. 27:4). Również po to, by wzmocnić i podtrzymać cię, byś mógł wytrwać w trudnościach i cierpieniach. Gdy wczesny kościół żył w prześladowaniach i ucisku, Bóg dał im objawienie Jezusa przez księgę Objawienia. Pokazał im, jak On wygląda. Bóg czyni to samo dla ciebie. Objawia ci swoje piękno i majestat, abyś mógł Mu zaufać, wiedzieć, że jest dobry, a Jego sprawiedliwość zatriumfuje. Opisy wyglądu Boga z Biblii mają coś w tobie wytworzyć. Wyzwalają ducha mądrości (Ef. 1:17-21), abyś poznał Boga, aby twoja miłość i lojalność zostały wzbudzone. Teraz możesz widzieć Go tylko słabo (1 Kor. 13:12), ale Obj. 22:4 mówi, że ostatecznie ujrzysz oblicze Boga. Teraz możesz nie znać kształtu Jego twarzy lub nie wiedzieć, jak wysoki jest. Ale możesz wiedzieć o Nim rzeczy, które są prawdziwe i znaczące. Ludzkie serce pragnie być zafascynowane. Zostałeś stworzony przez Boga, aby zbliżyć się do Niego i odzwierciedlać Jego chwałę w swoim życiu (2 Kor. 3:18). Każde inne pragnienie w życiu pozostawi cię pustym, dopóki nie zostanie zaspokojone w Bogu. A to jest życie wieczne, aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś. Jan 17:3 (ESV) Czy twój pogląd na Boga daje ci siłę, by wytrwać i przyłożyć się do poznania tego pięknego Boga? To wymaga wyższej wizji. Wiedza o Bogu rujnuje nas dla status quo Chrystusowości. Nie możesz poprzestać na niczym mniej niż na poznaniu tego żywego Boga. To było tylko wprowadzenie do piękna i majestatu Bożego objawienia w Biblii. Mam nadzieję, że zachęci cię to do głębszego poznania Boga. Nie tylko jako ciekawostkę, ale jako coś, co jest przeznaczone i dane przez Boga w Biblii, aby uradować twojego ducha. Jednej rzeczy żądam od Pana,której będę szukał:żebym mógł mieszkać w domu Panaprzez wszystkie dni mego życia,by wpatrywać się w piękno Panai pytać w Jego świątyni. Psalm 27:4 (ESV) Jeśli chcesz pogłębić się w poznaniu Boga, gorąco polecam Tozera książkę The Knowledge of the Holy (Link do Amazon – otwiera się w nowym oknie) Jednym z moich ulubionych cytatów z tej książki jest: „To, co przychodzi nam do głowy, gdy myślimy o Bogu, jest najważniejszą rzeczą o nas.” A. W. Tozer (The Knowledge of the Holy) Możesz być również zainteresowany tym artykułem, w którym badam, co Biblia mówi o niebie i odkrywam 5 najczęściej utrzymywanych mitów i błędnych przekonań: 5 zaskakujących prawd o niebie w Biblii: Jak wygląda niebo? I na koniec, napisałem artykuł o 11 sposobach studiowania Biblii. Chcę Cię zachęcić, abyś skorzystał z jednej z tych metod i pogłębił swoje podążanie za Bogiem poprzez Jego Słowo. Zapisz się na mój newsletter, aby otrzymywać aktualizacje i zachęcające treści. Zdjęcie autorstwa franka mckenna na Unsplash Zapisz się na mój newsletter, aby otrzymywać aktualizacje i zachęcające treści.
jak wygląda pan bóg